روس ها، تاتارها، رومی ها، انگلیسی ها و چینی ها در گذشته، از خاویار به عنوان یک ماده غذایی بسیار ارزشمند و غذایی لذیذ و درباری یاد می کردند. در قرن های سیزدهم تا نوزدهم خاویار به عنوان یک محصول بین المللی شناخته نمی شد، اما در اواخر سال ۱۸۰۰، فرانسه واردات این ماده غذایی را از روسیه آغاز کرد و از آن زمان به بعد آوازه خاویار در سراسر جهان پیچیده شد. ماهیگیران روسی و ایرانی از همان زمان های قدیم، به صید خاویار در دریای خزر مشغول شدند و تا زمان قاجار، حکومت دخالت مشهودی در این زمینه داشت.
البته به نظر می رسید ماهیان خاویاری دریای خزر، چون فلس آشکار نداشتند، از نظر فقهی مصرف آن منع شده بود. به همین دلیل خاویار در آن سال ها خیلی باب میل ایرانی ها نبود. در نتیجه زمینه برای استفاده هرچه بیشتر روس ها از ذخایر جنوبی دریای خزر آماده شده بود. از طرف دیگر ایرانی ها چون قادر به استحصال خاویار نبودند، برای فرآوری صنعتی از روس ها کمک می گرفتند. این عوامل در کنار هم باعث شده بود تا روس ها بر دریای خزر و خاویارهای موجود در آن تسلط پیدا کنند.
آبان ۱, ۱۳۹۴
بازار یابی, کسب و کار
Enter some text here
